သနားစရာႏိုင္ငံသားမ်ား (သို႔မဟုတ္) ေခတ္မီေနဆဲသီခ်င္းတစ္ပုဒ္

ဟယ္လို.......ဟယ္....လို......
ဟယ္...............လို..........................ဟယ္.................လို
အသံေတြ နီးရာက ေ၀းသြားျပန္ၿပီ။
ဆိုးပ။

ၾကည့္စမ္း။
ေလထဲက လာၿပီး....
ေလထဲမွာ ေပ်ာက္သြားတဲ့ ငါးေထာင္တန္ေလးေတြက
ဟာသဆန္လိုက္တာ။
ဘယ္သူ႔ကိုမွေတာ့ ဖြင့္မေျပာျပခ်င္ေတာ့ပါဘူး
အိမ္နီးခ်င္းေတြေရွ႕မွာ
မ်က္ႏွာငယ္ရတာ အသားက်ေနၿပီပဲဆိုတဲ့
မခ်ိတင္ကဲ စကားေတြ။

လြတ္က် သြားတာ မဟုတ္ဘူးဗ်
ပုတ္ခ်ခံလိုက္ရတာပါ...တဲ့
က်ဳပ္တို႔ ဆံုးရံႈးလိုက္ရတာ
အဆီနဲ႔ တ၀င္း၀င္း အခြင့္အေရးမ်ား။
ေပးတဲ့သူက ေပးခ်င္တာေတာင္
ပိတ္တဲ့သူက ပိတ္ေနမွေတာ့
မရရင္လည္း မယူဘူးေပါ့..လို႔ ေျပာယံုပဲ
က်ဳပ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ
ၿပိတၱာေတြ အစား၀တယ္။

ဘာေတြ လြတ္က်သြားတာပါလိမ့္။
တယ္လီဖုန္းတစ္လံုးလား။
အခြင့္အေရးတစ္ခုလား။
တိုးတတ္ျခင္း တစ္စိတ္တေဒသလား။
လူစဥ္မမီမႈျဖစ္စဥ္လား။
ဒါမွ မဟုတ္....
ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေတြလား။
အင္း....ရွက္စရာေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။

ထူးဆန္းတယ္ေနာ္..
က်ဳပ္တို႔ေတြ ပုထုဇဥ္ပီသလိုက္ပံုမ်ား
ဘယ္ေလာက္ပဲ အယံုမွားမွား
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေတာ့ျဖင့္ မခါးၾကပံုပါပဲ။
တစ္ခါ...ႏွစ္ခါ....သံုးခါ
အဲဒီတုန္းကလဲ
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္မွာ
စိတ္နာခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။

ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀
ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့
ေသေပ်ာ္တဲ့ဘ၀ျဖစ္လိမ့္မယ္
ဒီတိုင္းျပည္မွာ ရွင္သန္ႀကီးထြားဖုိ႔
ဓာတ္ေျမၾသဇာေကာင္းေကာင္း မရွိဘူးထင္ရဲ႕။

ေၾသာ္... လွဴခ်င္သူေရွ႕မွာ
ငတ္ျပ ေနရတဲ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြပါ့လား
အေတာ္ေလးေတာ့  သနားစရာေကာင္းေနၿပီ။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သာ မထားခဲ့ရင္....ဆိုတဲ့.
ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ သီခ်င္းကေတာ့
အခုထိ ေခတ္မီေနတုန္းပဲ။

လင္းေရာင္
(5000 က်ပ္တန္ ဖုန္းကဒ္သတင္းမ်ား ျငင္းပယ္ခံရၿပီးေနာက္ေၾကကြဲစြာ..ဖြဲ႕ဆိုပါသည္)

မွတ္ခ်က္ ။   ။ ေရာင္းခ်ေပးရန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့ေသာ ေရႊျပည္တံခြန္ကုမၼဏီအား ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
              ။   ။  ေရာင္းခ်ခြင့္ မျပဳခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအဖြဲ႕တာ၀န္ရွိသူမ်ားအား ရံႈ႕ခ်ပါသည္။
              ။   ။ သံုးစြဲခြင့္ မရရွာေသာ ျပည္သူမ်ားအား.. စာနာပါသည္။

Posted in: ကဗ်ာ