ဤ၀န္ထမ္းမ်ား ေလးစားလြန္းလွသည္

ဤ၀န္ထမ္းမ်ား ေလးစားလြန္းလွသည္
credit to
 https://www.facebook.com/aung.khaing.71
====================================
တကယ္ေတာ့ ဒီပို႕စ္ကိုေရးသင့္ တင္သင့္ခဲ့တာ ၂ ပါတ္ေက်ာ္ပါျပီ ။
ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္မွာ ရန္ကုန္မွာေနစဥ္ အလြန္အလုပ္မ်ား ၊ လက္ေတာ့ပ္ ယူမသြားခဲ့ပဲ
ဖုန္းမွာလည္း သည္ေလာက္အရွည္ၾကီး မရိုက္ႏိုင္တာေၾကာင့္ အခုမွ
(စင္ကာပူျပန္ေရာက္မွ)ေရးတင္ရ ပါတယ္။ အျဖစ္ကေတာ့ က်ေနာ္ရန္ကုန္ျပန္တဲ့
၁၀ရက္ေန႕က ခ်န္ဂီေလဆိပ္မွာ MAI (8m232) ေလယာဥ္ထြက္ကာနီး
၁၂ မိနစ္ေလာက္အလိုမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ။
ခရီးသည္အားလံုး Gate D42 ရဲ႕ မွန္လံုခန္းထဲေရာက္ေနၾကျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္
မိန္းကေလး တေယာက္ရဲ႕ငိုသံၾကားရပါတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ပိန္ပိန္ေသးေသး ညိွဳးႏြမ္းတဲ့အသြင္ရွိတဲ့ ျမန္မာ ေကာင္မေလးတဦးက
တရွဳံ႕ရွံဳံ႕ ငိုေနျပီး သူမနံေဘးက မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ခရီးသည္ သားသား
နားနား လူငယ္မိန္းကေလးႏွစ္ဦးက သူမကို ေမးျမန္းေျဖာင္းဖ်ေနတာေတြ႕ရ
ပါတယ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့ ကေလးမ ( မညိဳပဲ အလြယ္ေခၚပါစို႕) က အျပင္ဘက္က
public phone booth နားမွာ ေဒၚလာ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ပါတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ေမ့က်န္ခဲ့လို႕
အျခား ေကာင္မေလး ေတြက ၀န္ထမ္းေတြကိုခြင့္ေတာင္းျပီး အျပင္ထြက္ရွာ
ေပမဲ့ ျပန္မေတြ႕ေတာ့တဲ့အျဖစ္ပါ။ မညိဳက ငိုရင္းေျပာတာက
မေတြ႕လည္းေနပါေစ။ စင္ကာပူမွာ ရခဲ့တဲ့ ပိုက္ဆံေတြ မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလို႕
ထူးဆန္းစြာဆိုပါတယ္။ မညိဳဟာ ျမန္မာ အိမ္ေဖာ္ မိန္းကေလးျဖစ္ျပီး သည္ေန႕
၃ႏွစ္ျပည့္အျပီး အျပီးျပန္တာလို႕ဆိုပါတယ္။ သူမဟာ စိတ္အလြန္ဆင္းရဲ
၀မ္းနည္းေနျပီး စိတ္လည္းမူမမွန္တာသတိထားမိပါတယ္။ က်ေနာ္အပါအ၀င္
ေဘးက ခရီးသည္ေတြက (နင့္ႏွယ္ ကိုယ္ပင္ပင္ပမ္းပမ္း လုပ္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံ
ဒီလိုပဲ ထားပစ္ခဲ့ရလား) လို႕ ကရုဏာေဒါေသာ ၀ိုင္း၀န္းျပစ္တင္ေျပာဆို
ေနၾကခ်ိန္မွာ Co-Pilot ျဖစ္ဟန္တူတဲ့ ကိုယ့္ခႏၶာေတာင့္တင္း ျပီးရုပ္ရည္
သန္႕ျပန္႔တဲ့ အသက္ ၃၀ေက်ာ္ အျဖဴေရာင္ယူနီေဖာင္း၀တ္လူငယ္ ေရာက္လာ
ပါတယ္။ စကားမေျပာရင္ ျမန္မာမွန္းမသိႏိုင္ပါဘူး။ နာမည္ကို ကိုမိုးပဲဆိုပါစို႕ ။
သူကဘာျဖစ္တာလဲ ေမးေတာ့ ၀ိုင္းေျပာျပၾကေတာ့ အျဖစ္စံု သိတာနဲ႕ သူက
ခ်က္ျခင္းအျပင္ကို ထြက္ေျပးပါတယ္။ တကယ့္ကိုေျပးေနတာပါ။
ဟုတ္တယ္ေလ။ သူ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖို႕ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ပဲ
လိုေတာ့တာပါ။ သူက Public phones ေတြတပ္ထားတဲ့နံရံနားမွာ ပိုက္ဆံအိတ္ကို
အေသးစိတ္ေလွ်ာက္ရွာပါတယ္။ သူ႕လွဳပ္ရွားမွဳကို မွန္လံုခန္း ထဲက ခရီးသည္
အားလံုးျမင္ေနရပါတယ္။ ခနေနေတာ့ သူဖုန္းဆက္ေနပါတယ္။
ဒီဘက္မွာလာျမည္တဲ့အခါ ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳး Security ၀န္ထမ္းက ဖုန္းကိုင္ျပီး
က်ေနာ့္ဆီလာျပီးသူ႕ဟင္းန္းဖုန္းကိုေပးပါတယ္။ ကိုမိုးက က်ေနာ့္ကို အန္ကယ္.
.ေကာင္မေလးကိုေမးေပးပါ။ ဘယ္ေနရာ(တိတိက်က်)မွာ ပိုက္ဆံအိတ္
တင္ခဲ့တာလဲလို႕။ က်ေနာ္က မညိဳကိုေမးျပီးဖုန္း ေတြနားက အုတ္ေဘာင္ေလးေပၚမွာ
လို႕ျပန္ေျပာရပါတယ္။ ကိုမိုးက ထပ္ရွာေနပါတယ္။ က်ေနာ့္နဲ႕ဖုန္းခ်ေပမဲ့
အျခားေနရာေတြကို ဆက္ေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ မညိဳဟာ
စိတ္ေတြ ဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္ျပီး မဟုတ္တာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာဆိုရင္
ခက္ရခ်ည္ရဲ႕လို႕ေတြးေနမိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္ ၁း၁၅
မိနစ္ေရာက္လာပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ ခရီးသည္အားလံုးဟာ မညိဳကို သနားလို႕
မျငိဳျငင္ဘဲ ေစာင့္ၾကပါတယ္။ မၾကာခင္မွာ ေလဆိပ္သန္႕ရွင္းေရး ယူနီေဖာင္း
၀တ္ထားတဲ့ တရုတ္လူမ်ိဳး အမ်ိဳးသမီးၾကီးတဦး
ကိုမိုးနား ေရာက္လာ .. စကားနည္းနည္းေျပာျပီး မိန္းမအိမ္သာထဲ၀င္
သြားပါတယ္။ သူမ ျပန္ထြက္လာေတာ့ လက္ထဲမွာ ပါလာတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးကို
ကိုမိုးကိုေပးပါတယ္။
အဲဒီအခါ ကိုမိုးက ပိုက္ဆံေတြ ေရတြက္ရင္း က်ေနာ္တို႕ ဘက္ကို
လက္မေထာင္ျပပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သန္႔ရွင္းေရး၀န္ထမ္းတရုတ္မၾကီးရဲ႕
ရင္ဘတ္က နာမည္ ရင္ထိုးကို သူ႕ဖုန္းနဲ႕ ဓါတ္ပုံရိုက္ေနတာေတြ႕ရပါတယ္။
တရုတ္မၾကီးကလညး္ ျပံဳးျပီးက်န္ခဲ့တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုမိုးျပန္ေျပးလာ ၊
က်ေနာ္တို႕နားေရာက္ေတာ့ မညိဳကိုေမးပါတယ္။ ေငြအတိအက်
ဘယ္ေလာက္လဲေပါ့။ မညိဳက ၂၁၀၀ လို႕ေျဖပါတယ္။ ေငြေတြကိုေရေစေတာ့
အတိအက် ၂၁၀၀ေဒၚလာပါပဲ။ ပိုက္ဆံအိတ္ေပၚမွာ Donate to Brighthill
Monastery လို႕ေရးထားတာေတြ႕ရပါတယ္မညိဳဟာ သူ႕အေတြးနဲ႕သူေတာ့
ဟုတ္လို႕ပါပဲ။ ေကာက္ရသူက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုသြားလွဴလိမ့္မယ္လို႕
ယူဆပါသတဲ့။ မညိဳကေတာ့ လူေတြကိုအားနား ၀မ္းနညး္၀မ္းသာနဲ႕
ငိုေနပါျပီ။ က်ေနာ္တို႕က ေက်းဇူးၾကီးလွတဲ့ ကိုမိုးကို ကန္ေတာ့လိုက္
လို႕ေျပာေတာ့ ကိုမိုးက မကန္ေတာ့ပါနဲ႕၊ ေက်းဇူးရွင္္က က်ေနာ္မဟုတ္ပါ။
Cleaner aunty လို႕ေျပာပါတယ္။ ၾကားရသူတိုင္းကိုမိုးကိုေလးစားလြန္းလို႕
မ်က္ရည္လည္ရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သူရိုက္ခဲ့တဲ့ ဓါတ္ပံုထဲက cleaner staff
တရုတ္မၾကီးရဲ႕နာမည္နဲ႕ ရာထူးကို စာရြက္တရြက္ေပၚ
ခ်က္ျခင္းေကာက္ေရး၊ ပိုက္ဆံေတြကိုေဘးမွာခ်ျပီး က်ေနာ့္ ဟင္းန္ဖုန္းနဲ႕
ဓါတ္ပံုရိုက္ေစပါတယ္။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို (အန္ကယ္ ဒီျဖစ္ရပ္ကို
စင္ကာပူ သတင္းစာထဲေရးထည့္ျပီး cleaner staff ကိုဂုဏ္ျပဳေရးသားေပးပါ..
အန္ကယ္ေရးတဲ့.. စာ က်ေနာ့္ကို email copy ပဲပို႕ေပးပါ) လို႕ေျပာပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕name card ေလးက်ေနာ့္ကိုေပးျပီး ေလယာဥ္ေပၚေျပးတက္
သြားပါေတာ့တယ္။ သူ႕မ်က္ႏွာက ေပ်ာ့မေန မာမေနပဲ ပံုမွန္ပါ။
သူဟာ လုပ္သင့္တာေတြကို management ေကာင္းေကာင္းနဲ႕
အခ်ိန္တိုအတြင္း ဆက္တိုက္လုပ္ခဲ့တာပါပဲ ။
တကယ္ဆိုရင္ သူ႔တာ၀န္ခ်ိန္ အရမ္းနိးေနၿပီ..လ်စ္လ်ဴ႐ႈလို႔ရပါသည္
အကိုစိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေလယာဥ္ခ်ိန္နီးလွျပီ ။ မတတ္ႏိုင္ဘူး
ညီမေလးဆိုရင္ မညိဳေလး ဘာတတ္နိုင္ပါမည္လဲ ။ သံုးႏွစ္သံုးမိုး ပင္ပမ္းဆင္းရဲစြာ
အိမ္ေဖာ္လုပ္စုခဲ့ရေသာ ေဒၚလာႏွစ္ေထာင္ ဆံုးျပီေပါ့ ။. သို႔ေသာ္ သူ႕
ႏွလံုးသားကျမင္ျမတ္လြန္း၏ ။
သူေလယာဥ္ေပၚေရာက္မွ ခရီးသည္ေတြ၀င္ရေတာ့ ၁၀မိနစ္ေလာက္ေနာက္
က်ေနပါျပီ။ ။ အျဖစ္ကေတာ့ တကယ့္ကို သည္းထိပ္ရင္ဖို ၀မ္းသား၀မ္းနည္း
မခ်ိတင္ကဲ ဂုဏ္ယူေလးစားခ်ီးက်ဴး..စံုလို႕ပါပဲ ။ ေလယာဥ္ေပၚေရာက္ေတာ့
မေတြ႕ၾကေတာ့ပဲ ဆင္းကာနီး က်ေနာ္ အိမ္သာဘက္သြားေတာ့မွ တည္ျငိမ္ျပီး
က်ေနာ့္ကို ျပံဳးျပနိုင္ျပီျဖစ္တဲ့ မညိဳနဲ႕ သူ႕အနားမွာ အျခားအမ်ိဳးသမီး
နဲ႕ေျပာဆိုေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ အိမ္သာေစာင့္ရင္း ေမးၾကည့္ေတာ့မွ မညိဳဟာ
တရုတ္အိမ္မွာ အိမ္ေဖာ္လုပ္ခဲ့ျပီး သေဘာေကာင္းတဲ့ အိမ္ရွင္မေၾကာင့္
သက္တမ္းရွည္ခဲ့ေပမဲ့ အိမ္ရွင္ထီးက နင္ဘာမွလညာ္း ပင္ပင္ပမ္းပမ္း မလုပ္ရပဲ
ငါတို႕ပိုက္ဆံေတြ အလကားယူေနတာလို႕ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ (ေလယာဥ္ကြင္း
လိုက္ပို႕တဲ့အထိ) ေျပာေနခဲ့လို႕ မညိဳခင္ဗ်ာ သည္ပိုက္ဆံေတြ
မလိုခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရပါတယ္တဲ့။ ၾကားရသူတိုင္း
အံ့ၾသမဆံုးပါပဲ။ မညိဳနဲ႕ ပိုက္ဆံမ်ား ျမင္းျခံနားက သူတို႕ရြာက မိဘမ်ားထံ
ေခ်ာေခ်ာေမာေမာေရာက္သြားပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရပါတယ္။ ေဘးက
အမ်ိဳးသမီးက မညိဳကို ရန္ကုန္က သူ႕အိမ္မွာေခတၱေနေစျပီး မညိဳရဲ႕ မိဘ
အကိုမ်ားနဲ႕ ဆက္သြယ္ေပးမယ္လို႕ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီအေၾကာင္းကို
အာေဘာ္တမ်ိဳးနဲ႕ စင္ကာပူသတင္းစာကိုမေရးခင္ ျမန္မာပရိသတ္
အတြက္ေရးတင္လိုက္ပါတယ္။ ကိုမိုးက သူဟာေက်းဇူးရွင္မဟုတ္ပါလို႕
ေျပာေနေပမယ့္ တရုတ္မၾကီးဟာ ကိုမိုး ကသာ လာမေမးရင္
ယူလိုက္မွာပါပဲ ။ လာေမးမွေတာ့ အနီးအနားမွာ CCTV camera
ေတြအျပည့္မို႕ ျျပန္ေပးရေတာ့မွာေလ ။။ ဒါေၾကာင့္ ပိုျပီး ခ်ီးက်ဴးသင့္သူဟာ
ကိုမိုးပါပဲ ။ ေက်းဇူးတင္မခံလိုတဲ့ သူ႕ရဲ႕စိတ္ထားကိုက ထပ္ျပီး ေလးစား
စရာေကာငး္ေနပါတယ္။
ဒီပို႕စ္ကို ဂ်ာနယ္တခုခုက ေဖာ္ျပမယ္ဆိုရင္ ေက်းဇဴးတင္လွပါတယ္။
ကိုမိုးရဲ႕နာမည္အျပည့္အစံုက ကိုလႊမ္းမိုးႏိုင္ ျဖစ္ပါတယ္။
(တနာရီအတြင္း လိုက္သူ ၂၅၀၀။ ရွယ္သူ ၁၂၀၀ ခန္႕ေတြ႕ရသည္။
ထိုလူငယ္အားခ်ီးက်ဴးလိုျခင္း ၊ ထိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳး ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားၾကားပ်ံ႕ႏွံ႕ေစလိုျခင္း
ဟူေသာ ေစတနာျဖင့္ က်ေနာ္ေရးသားရက်ိဳးနပ္သျဖင့္လည္း ၀မ္းသာလွပါသည္။
စင္ကာပူသတင္းစာသိူ႕လည္း သူတို႕ ႏိုင္ငံသားတရုတ္မၾကီး၏ ရိုးသားမွဳႏွင့္
အတူ ျမန္မာ၀န္ထမ္း၏ အားထုတ္မွဳကိုပါ ေပၚလြင္ေအာင္ေရးသားေပးပို႕ရဦးမည္..

က်ေနာ္ငယ္စဥ္က စာေစာင္တခုမွာ ပီမိုးနင္းေရးခဲ့ေသာ ဤသူငယ္မ်ိဳးအလိုရွိသည္
အမည္ရွိေဆာင္းပါးတပုဒ္ ဖတ္ခဲ့ဘူးသည္။ ဆရာၾကီးေရးထားသည္က ရိုးရိုးေလးပါ။
လက္သည္းေျခသည္းမွန္မွန္လွီးသင္ေသာ.. မိဘဆရာကိုရိုေသေသာ.. လံု႕လ
၀ီရီယရွိေသာ ..စာၾကိဳးစားေသာ...စသည့္ရိုးရွင္းသည့္အခ်က္ေလးမ်ားကို ေရးသား
ထားပါသည္။ ယခုျဖစ္ရပ္ကေတာ့ျဖင့္ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ျပီျဖစ္ေသာ... ျပည္သူခ်စ္
ပါတီက အႏိုင္ရျပီးျဖစ္ေသာ ျမန္မာနိုင္ငံ၀ယ္ သမတလည္းမဟုတ္ ၀န္ၾကီးလညး္
မဟုတ္ ကာခ်ဳပ္လည္းမဟုတ္ေသာ သာမန္ျပည္သူတိုင္းက စံနမူနာထား
က်င့္ၾကံသင့္ေသာ လူငယ္တေယာက္၏ ျမင့္ျမတ္ စိတ္ဓါတ္ပါပဲ)

Posted in: လူမႈေရး